FATF ربطی به مشکلات اقتصادی و تحریم کشور ندارد !

FATF ربطی به مشکلات اقتصادی و تحریم کشور ندارد !

پیوست به FATF ، هیچ ربطی به مشکلات اقتصادی کشور ندارد. دلایل این ادعا:

1) ما هفت سال در لیست تحریم ها بودیم.

2) ما از اول انقلاب تا کنون تحریم بوده ایم.

3) ما حتی در دوران جنگ نیز تحریم بودیم. علاوه بر آن در این مدت مورد تهاجم لجستیکی (تجهیزات و امکانات و ... ) و نیروی انسانی مزدور از اکثر کشور های جهان بودیم .

4) د زمان جنگ 200 میلیون دلار بیشتر در خزانه نداشتیم . جنگ هم بود اما با اقتدار ، کشور را اداره کردند و حرفی از خزانه خالی و آب خوردن برجام نزدند و ایستادگی کردند. (و پیمان های ننگین برجام و FATF و ... را به پیشگاه ملت ایران تحمیل نکردند) تا اینکه بعد از عملیات های موفق ایران در دفاع مقدس ، کشورهای مختلف ، حتی آنهایی که سلاح های مختلف به دشمن بعثی داده بودند ، برای خرید نفت ایران صف بستند. در این زمینه شهید رجایی اعلام کرد که این میوه ایستادگی در برابر آمریکاست.

5) در زمان های گام اول انقلاب ، به اندازه حال حاضر ، ایران هژمونی و نفوذ در دنیا نداشت . به طوری که یک پایگاه نظامی آمریکایی (عین الاسد) را با موشک هدف قرار دهد و آمریکا هیچ غلطی نتواند بکند.

 

خیانت بانک ملت ، سپه و کشاورزی به سپاه! مردم حامی سپاه و سپاه حامی مردم است.

هنوز از حافظه هاست که خرداد سال گذشته بانک های دولتی سپه ، ملت و کشاورزی در اقدام هایی مشابه ، با تکیه بر FATF تصویب نشده، اقدام به تحریم سپاه نمودند. حال زلزله و سیل و تحریم نشان داد که چه کسی و چه ارگان هایی تروریست هستند!

آنهایی که دستشان در جیب مردم است و با سپرده های مردم ملک ، ... می کنند. یا آنهایی که در هنگام نیاز مردم سیل زده به یاریشان می شتابند!

آنهایی که منتظرند تا مردم نیازمند وام شده و سودهای آنچنانی به جیب بزنند. یا آنهایی که مرخصی گرفته و با هزینه شخصی به کمک مردم می شتابند!

مانند برجام ، همه چیز مردم را به FATF مربوط نکنید. این خیانت به مردم و کشور است.

مانند برجام ، همه چیز مردم را به FATF مربوط نکنید. این خیانت به مردم و کشور است. کره شمالی با وجود پیوستن به CFT  در سال 2013 و پالرمو در سال 2016 T از لیست سیاه FATF خارج نشده است. آیا می دانید به خاطر چه؟ فقط به خاطر موشکی این کشور!

جناب آقای ظریف . ای کسی که به زبان فارسی و انگلیسی ، از موشک و لزوم داشتن آن به ظاهر حمایت می کنی ، تو و همدستانت با اصرار بر تصویب CFT و پالرمو ، کشور را به پرتگاهی می بری که خدا می داند.

وقتی بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مردم با ابوبکر بیعت کردند، سلمان گوید: نزد حضرت علی علیه‏السّلام رفتم، او مشغول غسل دادن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بود، عرض کردم: هم‏اکنون ابوبکر بالای منبر رسول خدا صلی الله علیه و آله جای گرفته و به خدا سوگند که راضی نیست مردم با یک دست با او بیعت کنند بلکه با هر دو دست با او بیعت می‏کنند. [1]
علی علیه‏السّلام فرمود: ای سلمان آیا فهمیدی اولین کسی که بالای منبر با ابوبکر بیعت کرد که بود؟
عرض کردم: نمی‏دانم، همینقدر دیدم که در سقیفه بنی ساعده وقتی انصار در انتخاب خلیفه منازعة می‏کردند نخستین کسی که با او بیعت کرد مغیرة سپس بشیر بن سعد و ابوعبیده جراح و بعد از آن دو عمر و سپس سالم مولی ابوحذیفه و معاذبن جبل. حضرت فرمود: اینها را از تو نپرسیدم آیا می‏دانی وقتی ابوبکر بالای منبر رفت نخستین کسی که با او بیعت کرد که بود؟ عرض کردم: نه ولی پیر مردی سالخورده را دیدم که بر عصای خود تکیه زده بود و میان دو چشمش اثر سجده زیادی بود و او نخستین کسی بود که از پله منبر بالا رفت و در حالی که گریه می‏کرد گفت: شکر خدای را که مرا از دنیا بیرون نبرد تا تو را در این جایگاه دیدم، دست بگشا، ابوبکر دستش را باز کرد، پیرمرد بیعت کرد و سپس از منبر پائین آمده و از مسجد خارج شد.
علی علیه‏السّلام فرمود: دانستی او که بود؟ گفتم: نه، ولی از سخنان او ناراحت شدم زیرا مثل آن بود که از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله خوشحالی می‏کرد.
حضرت فرمود: او ابلیس لعنه اللّه بود، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به من خبر داد که شیطان و سران اصحاب او در غدیر خم که پیامبر صلی الله علیه و آله مرا برای مردم (به امامت) نصب کرد، حضور داشتند، آنگاه که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: من از شما به خودتان سزاوارترم و به آنها دستور داد تا حاضرین به غائبین برسانند.
در آن هنگام پیروان و ایادی شیطان به ابلیس گفتند: این امت مورد رحمت و محفوظ است، نه تو و نه ما بر آنها راه نفوذ نداریم، اینها امام و رهبر خود را پس از پیامبرشان شناختند.
در این موقع شیطان افسرده و ناراحت دور شد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به من خبر داد که چون حضرتش رحلت کند مردم در سقیفه بنی ساعدة با آنکه تو نسبت به حق خودت مخاصمه کرده و استدلال می‏کنی با ابوبکر بیعت می‏کنند، سپس به مسجد می‏آیند و اولین کسی که بر روی منبر من به شکل پیرمردی با حالت شاد با او بیعت می‏کند ابلیس است و چنین و چنان می‏گوید، آنگاه در حالیکه به شدت خوشحالی می‏کند و با بینی خود سوت می‏کشد و جست و خیز می‏کند و به دیگر شیاطین گوید:
شما خیال کردید که مرا بر ایشان راهی نیست، اکنون دیدید من با آنها چه کردم تا سرانجام دستور خداوند و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را رها کردند. [2] .

پی نوشت ها:
[1] مدینة المعاجز، ص 122.
[2] روضه کافی و الاحتجاج، ج 1 ص105 و کتاب سلیم بن قیس، ص 78.