از بدبو و عَفِن نامیدن نفت تا به درد نخوردن هسته ای/ شاهان قجری بخوابید که روشنفکرنماها بیدارند!
مرصاد نیوز: تفکر قجری امروز در لباسی جدید خودنمایی کرده و اظهار نظر می کند تلاش دارد آن چه که به عقیده آنان به درد ایران نمی خورد به بیگانگان واگذار شود.
سرویس سیاسی شبکه اطلاع رسانی مرصاد/ در تاریخ پر فراز و نشیب ایران همیشه اقداماتی ثبت شده است که ایرانیان همواره از آن ها به عنوان اقدامات ننگین علیه منافع ایران یاد می شود. در25 فروردین ماه سال 1288 اقدامی صورت گرفت که به موجب آن چیزگی استعمار انگلیسی بر ثروت ملی نفت ایران را بیش تر می کرد.
در چنین روزی شرکت نفت انگلیس و ایران تاسیس شد که به ظاهر این اقدام برای رفع ایرادات قرارداد های نفتی قبلی صورت گرفته بود اما همین شرکت نفتی به ظاهر دوگانه، سیاست های استعمارگرانه غربی ها را بیش از گذشته پیگیری می کرد به طوری که در تاریخ از آن به عنوان یک اقدام ننگین یاد می شود.
انگلیسی ها در موضوع بهره برداری از نفت ایران دارای سابقه ای طولانی هستند و این سابقه به سال 1872 بر می گردد. بارون جولیوس دو رویتر، بنیانگذار خبرگزاری رویترز اولین کسی بود که در زمان ناصرالدین شاه از این شاه قاجاری امتیاز بهره برداری از نفت ایران را گرفته بود. این امتیاز بارها در جریان اعتراض های مردمی از قبیل اعتراض ها در نهضت تنباکو لغو شده بود.
در آن زمان دولت ایران بارها به دلیل آنکه نفت را ماده ای بی ارزش و عفن می دانست، تلاش می کرد که امتیاز نفت را به شرکت های نفتی بفروشد اما هر یک از این شرکت ها از این مسئله سر باز زدند زیرا به نظر آن ها بهره برداری از نفت ایران با توجه به رقابت با دیگر شرکت ها برای آن ها سود چندانی نداشت!
با این وجود سرانجام این کار باعث شد که پای افراد و کارمندان دارسی به ایران باز شود که قرارداد او زمینه های تاسیس شرکت نفت ایران و انگلیس را ایجاد می کرد.
ویلیام نکس دارسی کسی بود که به واسطه آشنایی با وزیر مختار انگلستان به این موضوع ورود پیدا کرد. این فرد ثروتمند پیش از آنکه با ایران و ثروت نفتی اش آشنا شود از طریق معادن طلایی که در استرالیا کشف کرده و از آن طلا استخراج می کرد، ثروت فراوانی را به دست آورده بود.
خانواده دارسی
دارسی در سال 1901 کارمند خود آلفرد ماریوت را به ایران فرستاد تا شرایط ایران و احتمال استخراج نفت را بررسی کرده و با دولت ایران برای خرید امتیاز نفت معامله کند .در نهایت دارسی موفق شد امتیاز بهره برداری از نفت و قیر ایران را منهای استان های شمالی، به مدت 60 سال به دست بیاورد!
شرکت دارسی پس از این قرارداد اقدام به عملیات های کشف در مناطق مختلفی از کشور کرد که قصرشیرین و مسجد سلیمان از جمله این مناطق بودند. در ابتدای کار کشف به سختی پیش می رفت اما پس از مدتی با فوران نفت از چاه های مسجد سلیمان رویای انگلیسی غارت نفت ایران محقق شد و ثروت سرشار نفت در دستان شرکت دارسی قرار گرفت.
آغاز بهره برداری از نفت ایران باعث شد که دولت ایران به فکر اصلاح قرارداد های قبلی بیافتند که این مسئله منجر به تاسیس شرکت نفت انگلیس و ایران شد در سال 1288 شد اما این اقدام هم تماما منافع انگلیسی ها را تامین می کرد.
قجری ها هنوز هم هستند!
تفکر قجری امروز در لباسی جدید خودنمایی کرده و اظهار نظر می کند و تلاش دارد آن چه که به عقیده آن ها به درد ایران نمی خورد را به بیگانگان واگذار کنند.
با نگاهی به دلایل واگذار کردن چنین امتیازاتی به بیگانگان از سوی شاهان قاجاری به این نکته می رسیم که اقدام آن ها علاوه بر اینکه ناشی از عدم توجه به آینده کشور و نداشتن آینده نگری بوده، به عدم آگاهی و آشنایی آن ها با نفت نیز برمی گشته است. موضوعی که امروز نیز در مسئله هسته ای در اظهار نظر برخی از افراد نیز می توان آن را مشاهده کرد.
بارها از سوی برخی از روشنفکرنمایان داخلی این موضوع مطرح شده است که انرژی هسته ای برای ایران فایده و سود چندانی ندارد! این افراد بارها مدعی شده اند که پافشاری ملت ایران بر مسئله هسته ای و مقابله با زورگویی های طرف غربی برای ایرانیان نه تنها سودی نخواهد داشت بلکه باعث هدر رفتن وقت نیز می شود.
این مسئله موضوعی بود که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی اخیرشان نیز به آن اشاره کردند.
ایشان گفته بودند: صنعت هسته‌ای برای یک کشور، یک ضرورت است. اینکه بعضی از روشنفکرنماها قلم بردارند و قلم بزنند که «آقا ما صنعت هسته‌ای را میخواهیم چه‌کار کنیم» این فریب است؛ این شبیه همان حرفی است که زمان قاجارها وقتی نفت کشف شده بود و انگلیسها آمده بودند میخواستند نفت را ببرند، اینجا دولتمرد قاجاری میگفت ما این مادّه‌ی بدبوی عَفِن را میخواهیم چه‌کار کنیم، بگذارید بردارند ببرند! این شبیه آن است. صنعت هسته‌ای برای یک کشور یک ضرورت است؛ هم برای انرژی، هم برای داروهای هسته‌ای که بسیار مهم است، هم برای تبدیل آب دریا به آب شیرین، و هم برای بسیاری از نیازهای دیگر در زمینه‌ی کشاورزی و غیر کشاورزی. صنعت هسته‌ای در دنیا، یک صنعت پیشرفته است، یک صنعت مهم است؛ این را هم بچّه‌های ما خودشان به دست آوردند؛ این انفجار ظرفیّتهای درونی و استعدادهای درونی بچّه‌های ما بود.
تاریخ وقایع را پیش بینی می کند
در میان برخی از جوامع مثل رایجی وجود دارد که این نکته را مورد اشاره قرار می دهد که وقایع تاریخی تکرار می شوند. بر همین اساس نیز می توان نتیجه گرفت که مطالعه تاریخ می تواند برای تصمیم گیری های بعدی جامعه ما، یاری دهنده باشد.
بزرگان دینی ما نیز این موضوع را تایید کرده اند به طوری که حضرت امیر(ع) فرموده اند: وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ وَ مَنْ فَهِمَ عَلِم، "هر کس از وقایع گذشتگان عبرت بگیرد بینا مىشود، کسى که بصیرت و بینائى پیدا کرد مىفهمد، و آن کس که فهمید عالم مىشود."
بدون شک در موضوع هسته ای نیز مطالعه تاریخ دخالت بیگانگان در امور داخلی کشور و تلاش آن ها برای دستیابی به سرمایه های کشور می تواند به عنوان چراغی تابان، راهنما باشد.
